จ.สุรินทร์ 17 ต.ค.67 แม่ ร้อง "ปวีณา" ลูกสาววัย 13 ปี ถูก "ปู่เขย" อายุ 62 ปี ข่มขืนนาน 6 ปี ข่มขู่จะฆ่าถ้าบอกใคร เด็กเป็นซึมเศร้า พยายามจะฆ่าตัวตาย ล่าสุดเด็กเห็นปู่เขยเริ่มจะไปลวนลามน้องสาววัย 10 ขวบ รับไม่ได้เครียดจัด แชตไลน์ถามแม่ แม่รู้เรื่องตกใจมาก ขอความเป็นธรรม ประสาน ผกก.สภ.ชุมพลบุรี จ.สุรินทร์ ดำเนินคดี ตำรวจรวบรวมพยานหลักฐานออกหมายจับปู่เขยได้แล้ว
จ.สุรินทร์ วันที่ 17 ต.ค.67 เวลา 10.30 น. แม่เดินทางจาก จ.สุรินทร์ ร้อง "ปวีณา" ลูกสาววัย 13 ปี ถูก "ปู่เขย" อายุ 62 ปี ข่มขืนตั้งแต่ 7 ขวบเรื่อยมา 6 ปี ข่มขู่จะฆ่าถ้าบอกใคร เด็กทนทุกข์ทรมานเป็นซึมเศร้า พยายามจะฆ่าตัวตาย ใช้มีดกรีดแขนตัวเองระบายอารมณ์เพราะบอกให้ใครรู้ไม่ได้ ครูพาไปพบจิตแพทย์ เด็กวาดรูปตัวเองกำลังถูกรถสิบล้อเหยียบให้หมอดู หมอระบุป่วยซึมเศร้าระดับทำร้ายตัวเองอันตรายมาก ล่าสุดเด็กเห็นปู่เขยเริ่มจะไปลวนลามน้องสาววัย 10 ขวบ รับไม่ได้เครียดจัด แชตไลน์ถามแม่ว่า “มีอะไรจะถาม แจ้งความจับญาติตัวเองได้ไหม ข้อหาลวนลาม พรากผู้เยาว์ ขออนุญาตหยาบนะ มึงทำกูคนเดียว ขู่กูคนเดียวไม่ว่า มึงมาทำน้องกูด้วย กูไม่ไหวนะ กูฆ่าได้กูฆ่าตั้งแต่เริ่มเข้าหาน้องกูแล้ว”
แม่ตกใจมาก สอบถามเด็กจึงเล่าเรื่องให้แม่ฟังว่า เด็กถูกปู่เขยลากไปข่มขืนตั้งแต่อายุ 7 ขวบ พาไปข่มขืนที่บนคันนา กระท่อม ในบ่อน้ำ หลังคอกหมู สวนหลังบ้าน กอข่า เปลหน้าบ้าน บนโซฟา บนกองฟาง วนเวียนกันไปตามสถานที่ต่างๆ โดยใช้สบู่จุ่มน้ำถูที่อวัยเพศ และได้สอดใส่อวัยวะเพศ ทำให้อวัยวะเพศของ ด.ญ.บี ฉีกขาด เลือดออก แสบอวัยวะเพศ เจ็บปวดทรมานมาก และเอามือปิดปากเด็ก ไม่ให้ร้อง ได้ทนทุกข์ทรมาน ทำร้ายตัวเอง อยากฆ่าตัวตายเด็กต้องเข้า รพ. ปวดท้องน้อยบ่อยมาก พ่อแม่ก็ไม่ทราบสาเหตุ สุดท้ายปู่เขยก็พยายามจะมาข่มขืนน้องสาวอายุ 10 ขวบอีก เด็กยอมไม่ได้จึงมาบอกแม่ หลังจากแม่เข้าแจ้งความ ปู่เขยเข้ามาก่อกวนที่บ้านปู่กับย่า ข่มขู่จะฟ้อง อ้างว่าไม่มีหลักฐาน ตนมีญาติเป็นทนายและตำรวจรู้จักกับตนดี ไม่มีใครช่วยได้ เด็กคิดว่าไม่มีใครช่วยได้แล้ว เครียดกรีดแขนทำร้ายตัวเองต่อหน้าพ่อแม่ พ่อแม่จึงพาลูกเข้าพบ ปวีณา ขอความเป็นธรรม และขอดำเนินคดีถึงที่สุด
นางปวีณา หงสกุล ประธานมูลนิธิปวีณาหงสกุลเพื่อเด็กและสตรี ประสาน พ.ต.อ. วรพงศ์ มดทอง ผกก.สภ.ชุมพลบุรี จ.สุรินทร์ และมอบหมายเจ้าหน้าที่มูลนิธิปวีณาฯ พาเด็กไปสอบสหวิชาชีพ ตำรวจรวบรวมพยานหลักฐานออกหมายจับปู่เขยได้แล้ว โดยคุมตัวฝากขังศาลวันนี้ แม่เด็กดีใจที่สุด ขอบคุณมูลนิธิปวีณาฯ และตำรวจที่ให้ความเป็นธรรมกับลูกสาวและครอบครัว
นางปวีณา ประสาน นายประหยัด ต๊ะสุยะ พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จ.สุรินทร์ และ นายสุพล เสตเขตต์ หัวหน้าบ้านพักเด็กและครอบครัว จ.สุรินทร์ เพื่อเข้าช่วยเหลือ เยียวยาสภาพจิตใจร่วมกับมูลนิธิปวีณาฯ และ ปวีณา เตรียมส่งเด็กไปฟื้นฟูสภาพจิตใจที่ศูนย์พึ่งได้ รพ.ตำรวจ กทม. ให้เด็กได้รับการบำบัดจิตใจ และอยู่ในอ้อมอกพ่อแม่ลูกอบอุ่นต่อไป
วันนี้ นางเอ อายุ 42 ปี ผู้เป็นแม่ มีอาชีพเป็นครู ได้พา ด.ญ.บี ลูกสาว อายุ 13 ปี (ทั้งสองนามสมมุติ) เดินทางจากจ.สุรินทร์ มาพบ นางปวีณา หงสกุล ประธานมูลนิธิปวีณาหงสกุลเพื่อเด็กและสตรี หลังจากที่ก่อนหน้านี้วันที่ 9 ต.ค.67 สองแม่ลูกได้เคยเข้าร้องทุกข์ต่อนางปวีณา โดย นางเอ แจ้งว่า ขอความช่วยเหลือ ด.ญ.บี ถูก "ปู่เขย" อายุ 62 ปี ทำอนาจารและข่มขืนมาตั้งแต่ 7 ขวบเรื่อยมา 6 ปี จนล่าสุดวันที่ 26 ก.ย.67 ปู่เขยก็ยังพยายามจะข่มขืนขณะขับรถมาส่งเด็กขึ้นรถทัวร์เพื่อมาหาแม่ที่กรุงเทพฯ แต่ลูกสาวดิ้นรนขัดขืนและอ้างว่ากลัวจะขึ้นรถไม่ทันจึงรอดมาได้
นางเอ กล่าวว่า แม่พาลูกไปอยู่กับปู่ย่าที่จ.สุรินทร์ ตอนปี 2561 ที่โควิด-19 ระบาดเพราะห่วงลูกจะติดโควิด โดยบ้านของปู่ย่าจะมีบ้านย่าเล็ก (น้องสาวย่า) กับปู่เขยอยู่ใกล้ๆ โดยปู่เขยจะมาเล่นกับลูกสาวเป็นประจำและพาไปดูปลา ดูไก่ ดูหมูที่เลี้ยงไว้ที่นา เพราะลูกสาวบอกว่าโตขึ้นอยากจะเป็นสัตวแพทย์รักษาสัตว์ หลังลูกไปอยู่ไม่นานก็มีพฤติกรรมเปลี่ยนไปเก็บตัว พูดน้อย ไม่ร่าเริง และหยุดเรียนบ่อย
พอลูกเข้าเรียนม.1 ครูที่โรงเรียนบอกว่าลูกสาวไม่มีเพื่อนสนิท สุขภาพจิตน้องแย่มาก แม่จึงพาลูกไปตรวจที่โรงพยาบาลอำเภอ หมอให้ลูกสาววาดภาพอะไรก็ได้ที่อยากวาด ก็พบว่าลูกสาววาดภาพตัวเองให้รถสิบล้อทับตาย หมอจึงส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลจังหวัด จิตแพทย์ตรวจพบว่าลูกสาวเป็นโรคซึมเศร้าระดับทำร้ายตัวเองอันตรายมาก มีการกรีดแขน และพยายามฆ่าตัวตาย พร้อมกับเป็นโรคแพนิก วิตกกังวล มีอาการมือสั่นหายใจไม่ออกเมื่อมีความเครียด เมื่อลูกสาวมีอาการเครียดจะกรีดแขนตัวเอง ได้เเชตมาบอกแม่ว่าเหนื่อย อยากตายให้มันจบๆ ไปอยู่หลายครั้ง เเม่จึงได้สอบถามกับลูกแต่ก็ไม่เคยได้คำตอบอะไร
ก่อนสอบปลายภาคเรียนที่ 1 ม.1 ลูกเครียดจัดต้องไปนอนโรงพยาบาล 5 วัน แม่ขอให้ลูกไปสอบให้เสร็จแล้วจะย้ายมาเรียนอยู่กับแม่ที่กรุงเทพฯ วันที่ 26 ก.ย.67 ลูกก็นั่งรถทัวร์มาหาแม่ที่กรุงเทพฯ ระหว่างทางก็แชตคุยกับแม่ ลูกว่า “เราสามารถแจ้งความจับญาติตัวเองได้ไหม ข้อหาพรากผู้เยาว์ เขาทำเขาขู่หนูได้ แต่หนูจะไม่ยอมให้ไปทำกับน้องสาวหนูเด็ดขาด”
เมื่อถึงกรุงเทพฯ แม่กับพ่อไปรับลูกสาวมาที่บ้าน ลูกจึงเล่าให้ฟังว่า ถูก “ปู่เขย” ข่มขืนตั้งเเต่ 7 ขวบ ที่เริ่มมาอยู่บ้านปู่ย่า โดยปู่เขยจะหลอกพาไปดูสัตว์ที่ทุ่งนา และจับหน้าอก จับอวัยวะเพศ กอด หอมแก้ม พออายุ 9 ขวบ ก็ถูกปู่เขยข่มขืนเรื่อยมาที่บริเวณกระท่อมกลางทุ่งนา ริมบ่อน้ำ หลังคอกหมู หรือแม้กระทั่งเข้ามาทำในบ้านปู่ย่า พาไปข่มขืนที่บ้านตัวเองด้วย และข่มขู่อย่าไปบอกใครมิฉะนั้นจะทำร้ายและฆ่าคนในครอบครัวให้ตาย ลูกจึงกลัวไม่กล้าบอกใคร
กระทั่งลูกเรียนได้เรียนวิชาสุขศึกษา เกี่ยวกับเรื่องเพศศึกษาจึงเข้าใจว่าสิ่งที่เกิดกับตัวเองตั้งแต่เด็กมันคืออะไร ทำให้ลูกสาวรู้สึกว่าตัวเองสกปรก รังเกียจตัวเอง เครียดแค้นไม่มีทางออกบอกใครไม่ได้จึงทำร้ายตัวเองและอยากฆ่าตัวตาย เเละได้รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเป็นการถูกล่วงละเมิดทางเพศจึงได้ออกห่างปู่เขยเเละเริ่มเสียงดังโวยวายปู่เขยจึงไม่กล้าเขาใกล้
ลูกสาวยังบอกอีกว่า ก่อนสอบปลายภาคเรียนที่ 1 เครียดจัดจนต้องไปนอนโรงพยาล 5 วัน เพราะเห็นปู่เขยจะเข้าไปจับก้นน้องสาวอายุ 10 ขวบ จึงกลัวว่าน้องสาวจะถูกกระทำไปด้วยอีกคน ประกอบกับช่วงเช้าวันที่ 26 ก.ย.67 ที่ลูกจะนั่งรถทัวร์มาหาแม่ที่กรุงเทพฯ ปู่เขยอาสาขับรถมาส่งที่ท่ารถและพยายามจะข่มขืนลูกสาวอีกลูกจึงตัดสินใจเล่าให้แม่ฟัง หลังแม่ทราบเรื่องจึงได้พาลูกไปแจ้งความที่สภ.ชุมพลบุรี จ.สุรินทร์ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ส่งตัวลูกสาวไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล โดยปู่เขยข่มขู่จะฟ้องแม่กลับ แม่เกรงว่าครอบครัวจะไม่ปลอดภัย จึงตัดสินใจเข้าขอความช่วยเหลือจากมูลนิธิปวีณาฯ
หลังรับเรื่องวันที่ 9 ต.ค.67 นางปวีณา ได้ประสาน พ.ต.อ.วรพงศ์ มดทอง ผกก.สภ.ชุมพลบุรี จ.สุรินทร์ และประสาน นายประหยัด ต๊ะสุยะ พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ จ.สุรินทร์ นายสุพล เสตเขตต์ หัวหน้าบ้านพักเด็กเเละครอบครัวจ.สุรินทร์ พร้อมมอบหมายให้เจ้าหน้าที่มูลนิธิฯ พาแม่และเด็กหญิงไปพบ ผกก. และพาเด็กไปสอบสหวิชาชีพที่สำนักงานอัยการ ก่อนที่ตำรวจจะรวบรวมพยานหลักฐานออกหมายจับปู่เขย ในข้อหา 1.ข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกิน 13 ปี, 2.ข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกิน 15 ปี 3.พาเด็กอายุไม่เกิน 15 ปีไปเพื่อการอนาจาร 4.พรากเด็กอายุไม่เกิน 15 ปีไปเพื่อการอนาจาร
นางปวีณา กล่าวว่า เคสนี้เป็นเคสที่น่าสงสารมาก น้องถูกกระทำมาถึง 6 ปีต้องทุกข์ทรมานไม่กล้าบอกใครจนป่วยเป็นซึมเศร้าถึงขั้นจะฆ่าตัวตายหลายครั้ง และใช้มีดกรีดแขนตัวเองหลายแผลมาก และน้องก็รับไม่ได้ที่ปู่เขยจะไปทำกับน้องสาว 10 ขวบอีกคนจึงได้บอกแม่ วันนี้ พ.ต.อ.วรพงศ์ มดทอง ผกก.สภ.ชุมพลบุรี จ.สุรินทร์ ได้รายงานมาว่าจับกุมตัวปู่เขยมาดำเนินคดีแล้ว และจะคุมตัวไปฝากขังวันนี้ ทำให้น้องหลุดพ้นจากขุมนรกมาได้ จากนี้พ่อแม่จะต้องดูแลลูกอย่างใกล้ชิดเพราะทุกวันนี้น้องยังต้องกินยารักษาซึมเศร้าอยู่ ซึ่งมูลนิธิปวีณาฯ จะติดตามให้การช่วยเหลือ
Kommentare