แม้ว่า “ชุดเฉพาะกิจ” ดังกล่าว ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลได้จบสิ้นไปแล้วเป็นเวลานาน แต่การดำเนินการช่วยเหลือเด็กและสตรีที่ถูกละเมิดสิทธิทางเพศและถูกทารุณกรรมในรูปแบบต่างๆ ก็มิได้จบสิ้นลงไปด้วย ดิฉันยังคงดำรงความมุ่งมั่นจัดตั้งชุดเฉพาะกิจ “ปวีณาหงสกุล” ขึ้นมาปฏิบัติงานโดยขอความร่วมมือจากหน่วยราชการและหน่วยงานภาคเอกชนต่างๆ เพื่อให้ความช่วยเหลือผู้ประสบเคราะห์กรรมเหล่านั้นสืบต่อมา ด้วยความคิดที่ว่า คนเรานั้นเลือกที่เกิดไม่ได้ แต่เลือกที่จะเป็นคนดีได้ ถ้าเขามีโอกาส ดังนั้นดิฉันและทีมงานชุดเฉพาะกิจ “ปวีณาหงสกุล” จึงยังคงทำหน้าที่ให้ความช่วยเหลือกับผู้ประสบเคราะห์กรรมเหล่านั้นอย่างต่อเนื่อง
​
ในเวลาต่อมาปี 2542 ได้มีมิตรสหายและผู้มีอุปการคุณได้ให้แนวคิดและสนับสนุนให้ก่อตั้งเป็นมูลนิธิฯ สำหรับผู้มีจิตเป็นกุศล และผู้ต้องการมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือสังคมจะได้บริจาคเงินเพื่อเป็นทุนทรัพย์ในการดำเนินงานช่วยเหลือเด็กและสตรีต่อไป “มูลนิธิปวีณาหงสกุลเพื่อเด็กและสตรี” จึงได้ก่อตั้งขึ้นเมื่อ 27 เมษายน 2542 โดยมีวัตถุประสงค์ที่จะให้ความช่วยเหลือกับเด็กและสตรีที่ถูกละเมิดสิทธิ ถูกทารุณกรรม ถูกเอารัดเอาเปรียบในรูปแบบต่างๆ เพื่อให้ได้รับความเป็นธรรมและสามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้เป็นปกติสุขอย่างถาวรสืบไป เป็นการช่วยเหลือรัฐบาลในฐานะพลเมืองดีอีกทางหนึ่งด้วย
​
“มูลนิธิปวีณาหงสกุลเพื่อเด็กและสตรี” (องค์กรสาธารณประโยชน์) มุ่งมั่นที่จะให้ความช่วยเหลือบรรเทาความเดือดร้อนผู้ประสบเคราะห์กรรมที่ได้เข้ามาร้องทุกข์ โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับเด็กและสตรีที่ถูกล่วงละเมิดทางเพศ ถูกทารุณกรรมในรูปแบบต่างๆ ตลอดจนการบังคับค้าประเวณีทั้งในและต่างประเทศ และช่วยให้พวกเขาเหล่านี้ได้รับความเป็นธรรมหลุดพ้นจากความทุกข์ทรมานโดยการประสานงานกับหน่วยงานภาครัฐและภาคเอกชนที่เกี่ยวข้องอย่างเร่งด่วน เพื่อให้ความช่วยเหลือผู้ประสบเคราะห์กรรมอย่างทันท่วงที และดำเนินการเยียวยารักษาทั้งร่างกายและจิตใจให้สามารถกลับไปดำรงชีวิตในสังคมได้อย่างปกติสุข หรือส่งตัวไปยังหน่วยงานต่างๆ ที่รับผิดชอบโดยตรง หากประสงค์จะอยู่ในความดูแลของมูลนิธิฯ เป็นการชั่วคราว ในเบื้องต้นมูลนิธิฯ ก็จะหาโรงเรียนให้ผู้เสียหายได้เข้าเรียนตามเกณฑ์ในโรงเรียนรัฐบาลเพื่อจะได้มีความรู้เท่าเทียมกับผู้อื่นในสังคม หรือจัดให้มีการฝึกอาชีพซึ่งจะเป็นกรณีที่ครอบครัวไม่พร้อมที่จะดูแล หรือบางครั้งครอบครัวเกรงกลัวอิทธิพลของผู้ที่กระทำความผิดก็จะมอบผู้เคราะห์ร้ายเหล่านี้ให้อยู่ในความอุปการะของมูลนิธิฯ เป็นการชั่วคราว
​
ดิฉันขอทำความเข้าใจว่า จุดมุ่งหมายของมูลนิธิฯ ที่ตั้งขึ้นมานั้น เราจะทำในกรณีที่ได้รับการร้องขอ ร้องเรียนให้เข้าไปช่วย โดยถ้าเป็นในกรณีที่เจ้าหน้าที่ของรัฐเข้าไปช่วยเหลือแล้วนั้นเราจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วย เราจะทำอย่างเดียวคือต้องเข้ามาร้องขอให้เราเข้าไปช่วย ไม่ว่าจะเป็นกรณีเด็กถูกข่มขืน โดยทารุณกรรม ถูกละเมิดสิทธิ ใช้แรงงานเด็กผิดกฎหมาย กรณีต่างๆ เหล่านี้ เมื่อเราได้รับการร้องทุกข์แล้ว ขั้นตอนต่อไปก็คือการเชิญเจ้าทุกข์เข้ามาที่มูลนิธิฯ เพื่อให้ข้อมูลหลักฐาน เมื่อสอบถามตรวจสอบเบื้องต้นแล้ว ถ้าข้อร้องเรียนมีมูลเราก็จะประสานงานกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ให้เจ้าทุกข์ไปแจ้งความเพื่อตำรวจจะได้สืบสวนสอบสวนเพื่อดำเนินการต่อไป ซึ่งเป็นการช่วยเหลือทางราชการอีกทางหนึ่ง และเมื่อเราได้ช่วยเหลือเด็กแล้ว ก็จะต้องดูต่อไปว่าเด็กสามารถที่จะอยู่กับครอบครัวได้หรือไม่ ถ้ากรณีเด็กต้องการฟื้นฟูสภาพจิตใจ หรือฝึกอาชีพ เราก็จะประสานให้อยู่ในความดูแลของกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ โดยมูลนิธิฯ จะติดตามจนสิ้นสุดกระบวนการยุติธรรม